Wat is een pro forma-zitting?

Gisteren had ik mijn tweede PF van deze week. Een ‘pro forma-zitting’ inderdaad: weer zo’n gezellig begrip in de categorie juridisch vakjargon. Je ziet het misschien geregeld in nieuwsberichten (of in mijn story’s), maar wat is dat eigenlijk? Is het niet zo dat er na een mogelijk gepleegd strafbaar feit gewoon een normale zitting plaatsvindt en dat daarmee de kous af is in plaats van een zitting (letterlijk vertaald) ‘voor de vorm’? Nope, niet altijd dus.

Bij een meer serieuze verdenking kan een verdachte in voorarrest geplaatst worden. In de wet staat dat de rechtbank binnen uiterlijk 104 dagen na de start van die voorlopige hechtenis naar de zaak moet kijken. Mocht het onderzoek nog niet klaar zijn dan is dat dus het moment waarop de eerste PF gepland wordt.

Tijdens een PF wordt er door de rechter niet besloten of het strafbare feit bewezen kan worden en of de verdachte strafbaar is (inhoudelijke vragen). Wel wordt de vraag beantwoord of de verdachte nog langer vastgehouden mag worden en of de partijen onderzoekswensen hebben. Vindt de advocaat bv dat er nog nadere getuigen moeten worden gehoord voordat de zaak inhoudelijk behandeld kan worden? Moet er nog een rapport komen van een psycholoog? Etc.

Na maximaal 90 dagen staat de zaak opnieuw PF, en daarna weer opnieuw, net zolang totdat het onderzoek volledig is afgerond en de zaak inhoudelijk gepland kan worden. Soms duurt dat jaren, maar zonder volledig onderzoek (lees: zonder alle benodigde informatie) kan er natuurlijk niet besloten worden of de verdachte in kwestie het feit wel of niet gepleegd heeft. Zo’n PF dient dus ook om te kijken wat de stand van zaken van het onderzoek is en wordt geprobeerd een inschatting te maken van het verdere verloop. Soms sta je in 10 minuten weer buiten, gisteren duurde het 2 uur.

Samengevat: een PF-zitting is een niet-inhoudelijke zitting. Als je dat onthoudt zit je op verjaardagen al redelijk goed.