De lunchtijd van de rechter als bepalende factor voor een rechterlijke uitspraak?

Velen zullen beamen dat (lekker) eten een mens goed doet. Blijkbaar geldt dit ook voor rechters, want tja, het zijn net mensen. In mijn lijfboek ‘Nooit meer te druk’ wordt een onderzoek besproken waaruit zou blijken dat rechters mildere beslissingen nemen nadat ze zich even hebben teruggetrokken voor een eetpauze. Say what? Yep, ik licht het toe.

Amerikaanse en Israëlische wetenschappers hebben in 2011 (lang geleden, maar het is vast nog steeds van toepassing) meer dan 11.000 gerechtelijke beslissingen geanalyseerd die werden genomen door rechters met meer dan 22 jaar ervaring. Het ging daarbij enkel en alleen om zaken waarbij een gedetineerde een verzoek had ingediend om voorwaardelijk in vrijheid gesteld te worden. Simpel gezegd: ze zaten op dat moment vast, maar wilden (eerder) naar buiten. Uit het onderzoek is gebleken dat wanneer een rechter net terugkeert van de lunch of een korte eetpauze, de kans groter is dat hij het verzoek inwilligt, dan wanneer hij al enkele zaken achter de rug heeft. Bijzonder toch?

Bovenstaande schijnt veroorzaakt te worden door de menselijke neiging om wegens vermoeidheid voor makkelijkere opties te kiezen. In het geval van deze rechters is de makkelijkere keuze om de gedetineerde in de gevangenis/voorarrest te laten, zodat de situatie in dat geval ongewijzigd blijft. Na een pauze of lunch beginnen ze als het ware weer bij nul en is hun mindset weer hetzelfde als aan het begin van de dag: fris en fruitig voor een nieuwe start.

Zakelijk gezien concludeer ik hieruit dat als je de mogelijkheid hebt te kiezen je een verzoek dus ofwel beter in de ochtend bij de rechtbank kunt neerleggen of meteen na de lunch. Baat het niet dan schaadt het niet.

En op persoonlijk vlak kan ik zelf natuurlijk precies hetzelfde doen. Meteen in de ochtend een moeilijke beslissing nemen en anders mezelf trakteren op een kleine snack. Als de wetenschap zegt dat het werkt wie ben ik dan, toch?

Fijne lunch toppers🥳!