Trial by media & The Voice

In ons rechtsstelsel is prachtig verankerd dat een rechter veroordelingen uitspreekt, dat een verdachte onschuldig is tot het tegendeel bewezen is en dat iedereen recht heeft op een eerlijk proces. Deze fundamenten leveren deze week echter een interessante botsing op met de gebeurtenissen rond The Voice. Veel potentieel betrokkenen zijn immers vrij direct aan de hoogste boom gehangen. En dat terwijl het justitiële (!) onderzoek kennelijk net gestart is en de aangiftes nog beoordeeld moeten worden.

Kortom, een typisch voorbeeld van ‘trial by media’, hetgeen wil zeggen dat een individu publiekelijk veroordeeld wordt op grond van de overtuiging dat hij of zij strafbaar gehandeld heeft. Dit terwijl – let op – een veroordeling bij een rechter slechts zal plaatsvinden als er naast die overtuiging ook sprake is van wettig bewijs.

Trial by media is gevaarlijk. Ten eerste ontstaat daardoor gevaar voor eigenrichting (burgers menen het zelf wel even op te moeten gaan lossen), ten tweede is er sprake van onherstelbare reputatieschade (terwijl dus nog maar de vraag is of dat ‘terecht’ is), en ten derde ligt er daardoor extra druk op het gezag en de onpartijdigheid van de evt. rechter die later moet gaan oordelen (ook een rechter is een mens en kan al dan niet onbewust beïnvloed worden door hetgeen hij leest of ziet op tv).

Kortom: een eerlijk proces? Nope. Onschuldig tenzij? Nope. Slechts een veroordeling door de rechter? Nope.

Laat ik heel duidelijk zijn: indien er daadwerkelijk strafbare feiten hebben plaatsgevonden moet(en) degene(n) die daarvoor verantwoordelijk is/zijn ook worden gestraft. Maar wacht alsjeblieft het onderzoek af en laat het veroordelen van een medeburger over aan een gespecialiseerde, onafhankelijke en goed geïnformeerde rechter.